عشق یه چیزی مث کشک و دوغه

 

بچه ها اسم ترانه هاي سام رو نمي دونم معذرت

 

 

 

تصوير زيباي تو رو يه شب كشيدم

يه باغ گل از جنس عشق برات خريدم

تو گم شدي تو جاده اي سوت و كور

منم به دنبال تو نازنين دويدم

رفتي از يادم ديگه واسه هميشه

دل من ديگه برات تنگ نمي شه

ولي اينو بدون ديگه واسه هميشه

با رفتنت دنيا ديگه تموم نمي شه

تموم نمي شه تموم نمي شه

مي دونم 

مي خوني

از چشمام

حرفامو

اما باز مي گيري بهونه

نداره

اين دنيا

عشق بي بهونه

برو ديگه دلم شده يه ديوونه

مي خوام اين دلو از تو بگيرم ديگه واسه هميشه

نه نه نه

اخه اين دل واسه تو ديگه دل نمي شه

نه نه نه

وقتي شنيدم ديگه دوسم نداري

به قلعه ي عشق و ناباوري پريدم

رفتي از يادم ديگه واسه هميشه

دل من ديگه برات تنگ نمي شه

ولي اينو بدون ديگه واسه هميشه

با رفتنت دنيا ديگه تموم نمي شه

  

 

 ****

 

 

دارم مي رم دارم مي رم

گريه نكن پشت سرم

قسمت ما همين بوده

كه من حالا در به درم

شايد اون جوري كه بايد

قدرتو من ندونستم

تو منو دوسم نداشتي

خيلي وقته مي دونستم

اگه عاشقي يه درده

تو هم هستي درد قلبم

ديگه من نايي ندارم

بي تو آسه آسه  مردم

تو كه پيش من نموندي

چرا قلبمو سوزوندي

آره تو ميون قلبم

گل غم رو باز نشوندي

عاشقي يه درده    عاشقي يه درده

بيا تو بازم ما با هم

زندگي رو سر بگيريم

بيا مثل دو كبئتر

باز با هم ما پر بگيريم

بيا آسمون واسه ماست

ما عاشقا توش بمونيم

براي خوشبختي هم

يه صدا آواز بخونيم

دارم مي رم      دارم مي رم 

 

  

 *** 

 

الهي هيچ شب نشه

كابوس نبيني توي خواب

مسافر كوير بشي

تشنه به دنبال سراب

خدا كنه تو گريه هات

يكي نباشه همدمت

ميون سرماي فراق

بي مهري باشه مرهمت

كاشكي تو  هم تو عاشقي

روزاي غم رو ببيني

تا كه ميون خنده هات

غصه هاتو مخفي كني

صدات هنوز تو گوشمه

شب مي خوندي از روزاي خوب

حيف كه با طلوع خنده هات

خنده هاتم برده غروب

دلم به ياد خنده هات

مي زنه با شوق عبور

گرچه دلم مرده ولي

سر بزن به اهل قبور

چشماي رنگ پيشه هات

الهي خاكستري شه

ريشه ي غصه بمونه

دلت با غم بستري شه

حسرت خنده تو دلت

الهي كاش كه بمونه

غرق شي ميون موج غم

تا همه عالم بدونه

كه عاشقي حروم شده

پشت غرور قلب تو

برو پيش عشقت بمون

عبرت قصه ها بشو

الهي توي سر نوشت

نوشه بشه با خط زشت

كه تو شب اول قبر

يكي تو قلب تو نوشت

عاشق كش سراب پرست

دلم عمري به پات نشست

شكستي قلب منو

شيشه ي عمرتم شكست

كاشكي بدوني عاقبت

مي ميري مي موني زير سنگ

نترسي از گريه هام

بترس از آه دل تنگ

چشمامو رو هم مي ذارم

تو برو خوش باش كه خوابم

من نبايد با تو باشم

تو يه رودي من سرابم

شايد اين جوري قشنگه

رسم عاشقي همينه

يكيمون رو اوج ابرا

يكيمون قعر زمينه

روي صفحه هاي تقويم

روز نابي واسه من نيست

ديگه بعد تو عزيزم

خود كشي كه قدغن نيست

يه تفنگ و دو سه گوله

مرگ من يه راه چاره

ماشه رو بكش از قلندر

منو زنده كن دوباره

زندگي چي ياد من داد ؟

جز دو رويي و خيانت

مشق هر روزم همين بود

كم نذاري تو رفاقت

چشمامو رو هم مي ذارم

كاشكي اين دفعه بميرم

تا شايد رو بال ابرا

دستاي تو رو بگيرم

دستاي تو رو

تو رو 

تو رو

 

 

 

 ****

 

باز يه شبي مياد تو هم

سراغمو مي گيري باز

خوب مي دونم من كه مي ري

تو هم مي ري مثل يه راز

من مي دونم تو هم يه روز 

دلت برام تنگ مي شه باز

بازم دلت تنها ميشه تو اون همه سوز و گداز

عطر صدات پيچيده باز

توي اتاق خونه

عكس تو رو مي بينمو بازم ميشم ديوونه

با هر نفس داد مي زنم

شايد بياي كنارم

ديوونه ي نگاتمو راه فرار ندارم

تويي اون عشق قديمي

هم نفس صميمي

تويي آرزوي قلبم

آره فقط همينه

منم يه شب مي خندمو

اشك تو رو. در ميارم

تو خوابتم نمي بيني

كه من برات گل ميارم

منم مي رم به اين و اون

پشت سرت حرف مي زنم

هر چي كه دست تكون بدي

دست تو رو پس مي زنم

 

 

 

 

 

غزل غزل انرژي

يه شعر عاشقونه

بايد برام بخوني

بهونه بي بهونه

دو تا غريب عاشق

دو قلب درب و داغون

يكي به اسم ليلي

يكي به اسم مجنون

توي چشات يه حسه

يه حس شاعرانه

پر از حس شكستن

شبيه اين ترانه

بيا كه سر نوشتو

با قصه رو به رو كن

واسه به هم رسيدن

هر چي كه داري رو كن

 

 

***

 

قلب لعنتي داره از سينه بيرون مي زنه

به درك بذار بميره به خدا حق منه

باشه اشكالي نداره هر چي دوس داري بگو

ديگه عادتم شده جنگيدنو بگو مگو

ديگه باورم شده كه رنگ بخت من سياست

برو خوش باش اينجا همه چي روبراست

چه لزومي داره كه بفهمي من چي مي كشم

توسرت يه جا ديگه گرمه و منم به تو خوشم

كاشكي جاي من بودي با اين همه دلواپسي

كاشكي بي هوا يه شب سرزده از راه برسي

ببيني اينجا چه سور و ساتيه بدون تو

من و اشك و خون و دل هم خونه ايم به جون تو

اين شبا شباي آخر شكستنه

قلب لعنتي داره سينمو از جا مي كنه

 

 

 

 

من اگه از تو نخوندم

نه كه عاشقت نبودم

چون ازت چيزي نداشتم

چون كه لايقت نبودم

من كه نمي خواستم دلم

به عشقت عادت بكنه

وقتي يه روز خواستي بري

                                              از من شكايت بكنه

روزاي نبودنت پژمرده كرد

ولي دل من نمي تونه

به تو جسارت بكنه

يه بغض سنگين سكوت

ميشكنه با صداي من

مي گم كه از تو دور شدم

اما نبود سزاي من

هديه ي بي اشكي چشم

حقيقت نگاهمه

عكست تو آينه ي دلم

هر جا ميرم همراهمه

بعد تو آينه هم

با من ديگه غريبي كرد

تاريكي اتاق من تا فرداشم هي مي خونه

از سياهي شب دلم

تا سپيدي ديروز

روزي كه رنگ نگات

هميشه يادم مي مونه